Hoe het allemaal begon…
Op maandag avond 4 oktober 2021 ging de deurbel. Toen ik open deed wist ik meteen wie het waren en wat ze kwamen vragen. Dat ik “Ja!” ging zeggen wist ik ook al maar ik moest Patrick v W en Ron eerst wegsturen omdat m’n vrouw in haar pyjama op de bank lag. Ze wilde zich eerst omkleden voordat ze binnen konden komen. Gelukkig konden ze 10 minuten later dan toch nog binnenkomen om te vragen of ik Landheer 2022 wilde worden. Natuurlijk zei ik daar ja op!
Vanaf dat moment zijn alle voorbereidingen gaan lopen deze waren misschien wel net zo gaaf als het seizoen zelf. Van adjudanten vragen tot het voorbereiden van de uitroeping zelf, we kwamen zeer regelmatig in het geheim bij elkaar. Dit waren stuk voor stuk kei gezellige avonden waar er de nodige flessen bier (en liters heet water voor Patrick v W) doorheen gegaan zijn.
Helaas hebben we het door corona een jaar moeten uitstellen maar mag ik me met trots sinds 26 november 2022 de Landheer 2022-2023 noemen!
Deze dag was een lange dag vol met heel veel zenuwen. Als dan eindelijk je naam genoemd wordt tijdens de uitroeping glijden al die zenuwen van je af en ga je weer verder met genieten van deze prachtige en speciale tijd.
Vanaf dat moment leefde van het ene naar het andere hoogte punt en maakte onvergetelijke dingen mee. Dingen die we nooit meer zullen vergeten en momenten die we voor altijd zullen blijven koesteren. Van het WTV prinsentreffen tot het internationaal prinssentreffen in Roermond en natuurlijk onze eigen receptie. Stuk voor stuk geweldige belevenissen.
Ook was de klik tussen de prinsen van de verschillende verenigingen echt fantastisch en maakte we er wekelijks samen een groot feest van op de verschillende recepties en activiteiten.
Het seizoen vloog voorbij en al snel stonden we op het Zonnebuizersbal. Nog 1 keer knallen en alles geven en daarna was het helaas alweer tijd voor de abdicatie. Een emotioneel moment dat er helaas ook bij hoort. Voor de laatste keer klonk mijn devies door het gemeenschapshuis:
Met dieëze bourgondiër vuuërop, zette vae hieël ‘t Groenewoud op ziene kop!
Vanaf dat moment was ik weer een gewone Weerter man, maar wel een waarvan een droom is uitgekomen!
Het enige wat mij nog rest is om mijn opvolger heel erg veel plezier toe te wensen en hoop dat hij net zo van zijn seizoen mag genieten zoals ik dat ook heb mogen doen! Want voor je het weet is het seizoen voorbij!